وبلاگ مرکز

نحوه عمل فکر، احساس، رفتار

یک تفکر اشتباه یا خطای شناختی نوعی الگوی اغراق آمیز از فکرهایی است که مبتنی بر واقعیات نیستند و در نتیجه موجب می‌شوند تا به همه چیز در پیرامون خود منفی‌تر از آنچه در واقعیت هستند، نگاه کنیم. به عبارت دیگر، خطاهای شناختی ذهن‌مان، ما را متقاعد می‌کنند تا چیزهای منفی را درباره خود و دنیایمان باور کنیم؛ افکاری که لزوما درست نیستند. 

شخصیت هر فرد در واقع ترکیبی از طرز تفکر، احساسات، رفتار و ارتباط او با دیگران است. روند شکل‌گیری شخصیت هر فرد در یک بازه طولانی‌مدت، از تولد تا بزرگسالی است. معمولاً بعد از بالغ‌شدن افراد و ورود به دوره بزرگسالی، شخصیت هر فرد شکل می‌گیرد و دیگر تغییرات چندانی نخواهد داشت. با این حال برخی شرایط ممکن است موجب بروز مشکلاتی در شخصیت و رفتار یک فرد شود. این موضوع با عنوان انواع اختلالات شخصیت شناخته می‌شود. در این مقاله از دکترتو به صورت کامل با انواع اختلالات شخصیت و نشانه‌های آن آشنا خواهیم شد.

اختلال شخصیت چیست؟
اختلالات شخصیتی گروهی از اختلالات روانی هستند که می‌توانند روی جنبه‌های مختلف رفتاری و روانی افراد تاثیر بگذارند. آنها شامل الگوهای بلندمدت افکار و رفتارهایی هستند که با آنچه در فرهنگ شما عادی تلقی می‌شود، متفاوت است. افکار و رفتارها در اشخاصی که درگیر اختلالات شخصیتی هستند، ناسالم و انعطاف‌ناپذیر است. این افراد معمولاً مشکلات جدی در روابط، کار و فعالیت‌های اجتماعی ایجاد می‌کنند. انواع اختلالات شخصیتی می‌توانند مقابله با استرس‌ها و مشکلات روزمره را برای افراد سخت کنند.

طرحواره‌های ناسازگار اولیه چیست و چگونه عمل می‌کند

روان‌ پویشی کوتاه‌ مدت، رویکرد درمانی است که بر پایه بررسی و کشف علل زیربنایی اختلالات روانی و ایجاد تغییرات پایدار در الگوهای فکری و رفتاری بیمار استوار است. این روش درمانی معمولا در مدت زمان محدود (چند ماه تا یک سال) انجام می‌شود و بیمار در این فرایند نقش فعالی ایفا می‌کند.

حالت های طرحواره حالت های هیجانی لحظه به لحظه و پاسخ های مقابله ای هستند که همه ما تجربه می‌کنیم. حالت‌های طرحواره ناسازگار ما توسط موقعیت‌های زندگی ایجاد می‌شوند که نسبت به آنها بیش از حد حساس هستیم (دکمه‌های احساسی ما). بسیاری از حالت‌های طرحواره ما را به واکنش بیش از حد یا کم‌تر نسبت به موقعیت‌ها سوق می‌دهند و بنابراین، به گونه‌ای عمل می‌کنیم که در نهایت به ما یا دیگران آسیب می‌رساند.

درباره تاریخچه شناخت درمانی باید گفت، پیشینه شناخت درمانی به اواخر دهه 1960 و در میان افزایش محبوبیت رویکردهای شناخت محور به سلامت روان بر می‌گردد، زیرا تکنیک‌های تجربی برای بررسی فرآیندهای شناختی مانند یادگیری و حافظه زمینه‌های جدیدی از مطالعه را باز کردند و باعث دور شدن از تمرکز بر رفتار سنتی شدند.

از مهم‌ترین پیشگامان شناخت درمانی و پایه گذار آن دکتر آرون بک است. او در حین آزمایش مفروضات روانکاوی فرویدی بر روی بیماران مبتلا به افسردگی بالینی، نظریه بنیادی شناخت درمانی را توسعه داد. او دریافت که داده‌های گفتگو با بیماران و توصیف رویاهای آنها نشان می‌دهد که افسردگی آنها با باورهای ریشه‌دار درباره شکست مرتبط است. این باورها باعث می‌شد که بیماران به طور خودکار فرضیات منفی در مورد زندگی درونی و بیرونی خود داشته باشند که افسردگی آنها را تسریع و حفظ کرد. نکته مهم این است که بک متوجه شد که این باورها را می‌توان مستقیماً با بررسی پاسخ‌های خودکار بیمار و ردیابی آنها به منبعشان شناسایی کرد. هنگامی که این منبع شناختی باورهای منفی و تحریف شده پیدا شد، می‌توان آن را به چالش کشید و اصلاح کرد. از آنجایی که اهداف و پیامدهای درمانی درگیر در این فرآیند ماهیت شناختی دارند، او این تکنیک را «شناخت درمانی» نامید.